یک پدر فرانسوی با یادگیری فارسی، گرویدن به اسلام و اعتماد به دستگاه قضایی ایران، توانست فرزندانش را بازگرداند.
آغاز ماجرا: ربودن کودکان از سوی مادر
در سال ۲۰۰۶، فاطمه، معلم ایرانی و همسر سابق دنی لوران (Dany Laurent)، در اقدامی برخلاف حکم دادگاه فرانسه، دختر ۵ ساله‌شان «دیان» و پسر ۲ ساله‌شان «اتیِن» را به ایران برد.
در آن زمان، دادگاه فرانسوی، حضانت فرزندان را به پدر سپرده بود.
مقایسه با فیلم “بدون دخترم هرگز”
رسانه‌های فرانسه این ماجرا را با فیلم مشهور «بدون دخترم هرگز» مقایسه کردند؛ فیلمی درباره مادری آمریکایی که فرزندش را از ایران خارج می‌کند.
اما در این پرونده، ماجرا برعکس بود: پدری غیرایرانی برای بازگرداندن فرزندانش به ایران رفت.
ایمان، زبان، و پیگیری بی‌وقفه
دنی لوران تصمیم گرفت هرگز از تلاش برای بازگرداندن فرزندانش دست نکشد.
او فارسی یاد گرفت، مسلمان شد، و برای جلب اعتماد دادگاه‌های ایران، وکیل ایرانی-فرانسوی گرفت.
قاضی ایرانی: «تو پدر هستی، و من وظیفه‌ام را انجام می‌دهم»
در یکی از جلسات دادگاه در کرج، قاضی تحت تأثیر دفاعیات انسانی آقای لوران گفت:
«تو مسلمان نیستی، اما وقتی در جنگ اسیر بودم، پزشکی مسیحی جانم را نجات داد. تو پدری هستی که دنبال فرزندانش است. من هم وظیفه‌ام را انجام می‌دهم.»
⚖️ حکم دادگاه و محکومیت مادر
دادگاه، فاطمه را به دلیل ورود غیرقانونی فرزندان به ایران محکوم کرد.
او ممکن بود به ۳ سال زندان محکوم شود، اما آقای لوران، به توصیه همان قاضی، از درخواست زندان برای همسر سابقش صرف‌نظر کرد.
مانع نهایی: فرزندان مسلمان، پدر غیرمسلمان
وکیل لوران هشدار داد که پلیس ایران ممکن است فرزندانی را که به عنوان مسلمان بزرگ شده‌اند، به پدری غیرمسلمان تحویل ندهد.
به همین دلیل، دنی لوران به اسلام گروید.
مقایسه رفتار ایران و فرانسه
لوران گفت که برخلاف تصور، در ایران با قضاتی انسان‌دوست‌تر و دقیق‌تر از برخی قضات فرانسوی روبه‌رو شده است.
در حالی‌که کودکان دارای ملیت فرانسوی بودند، مقامات فرانسوی همکاری چندانی نکردند.
حتی پس از صدور حکم بازگشت حضانت و صدور حکم بین‌المللی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه (ژاک شیراک) به نامه‌اش پاسخی نداد و نیکولا سارکوزی هم تنها ابراز همدردی کرد.
چگونه فاطمه بچه‌ها را از فرانسه خارج کرد؟
فاطمه با استفاده از دسترسی بدون نظارت به کودکان، گذرنامه برای آن‌ها گرفت و از کنسولگری ایران در برن (سوئیس) ویزا گرفت.
او از ژنو با پرواز به تهران رفت.
قانون ایران درباره حضانت
لوران امیدوار بود که قانون ایران، مطابق با روال معمول، حضانت فرزندان بالای ۷ سال را به پدر بدهد.
اما نگران بود که ملیت فرانسوی و روابط تیره ایران و فرانسه علیه او عمل کند.
بازگشت به فرانسه و شروعی دوباره
دیان و اتیِن حدود ۷ سال در ایران بودند، در مدرسه ثبت‌نام نشدند اما آموزش خانگی و فعالیت‌های ورزشی داشتند.
با این‌حال، هنوز فرانسوی صحبت می‌کنند و دیان زبانش قوی‌تر است.
دیان در اولین شب بازگشت گریه کرد و گفت دلتنگ مادرش است. او هنوز ایران را دوست دارد و از شهر بزانسون که “چیزی برای انجام دادن ندارد” گلایه دارد.
اتیِن آرام‌تر است و با اسباب‌بازی‌هایش بازی می‌کند.
رابطه با مادر و آینده بچه‌ها
دنی لوران می‌داند که فرزندانش همچنان مادرشان را دوست دارند.
او گفت:
«گرچه دلتنگش هستند، اما گفتند خوشحال‌اند که دوباره با من‌اند.»
او معتقد است فاطمه برای گرفتن اقامت فرانسه با او ازدواج کرده نه از روی عشق،
اما با این‌حال، امیدوار است روابط بهبود یابد و باقی پرونده‌ها در فرانسه بسته شود تا مادر بتواند فرزندانش را ملاقات کند.